ul. Świętego Antoniego 2/4
50-073 Wrocław
Zgodnie z art. 31a i 32 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. Prawo Prasowe (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1914), wnoszę o sprostowanie nieprawdziwych informacji opublikowanych w Gazecie Wrocławskiej:
– w dniu 3.06.2021 r., zawartych w artykule pn.: „Toksyczne kruszywo użyte do budowy Wschodniej Obwodnicy Wrocławia. DSDiK zaprzecza i podważa zlecone przez mieszkańców badania”
oraz
– w dniu 13.06.2021 r. „Budowa Wschodniej Obwodnicy Wrocławia. Dyrekcja Dróg zapewnia, że kruszywo nie jest trujące”.
SPROSTOWANIE
Nieprawdziwe są zacytowane zdania:
– w artykule pn.: „Toksyczne kruszywo użyte do budowy Wschodniej Obwodnicy Wrocławia. DSDiK zaprzecza i podważa zlecone przez mieszkańców badania”, o brzmieniu: „Do roku 2015 Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska kontrolował hałdę kilkakrotnie. Pracownicy WIOŚ orzekli, że jest przekroczone dopuszczalne stężenie: chromu, benzo(a)pirenu, cynku i miedzi”
oraz
– artykule pn.: „Budowa Wschodniej Obwodnicy Wrocławia. Dyrekcja dróg zapewnia, że kruszywo nie jest trujące” o brzmieniu: „Z przeprowadzonych badań wynikało, że w 13 z 20 punktów pomiarowych stężenie chromu w glebie i gruntach wodonośnych było przekroczone. Podobne wskazania były w raporcie za 2018. Na przestrzeni lat WIOŚ stwierdzał też przekroczenie stężeń benzo(a)pirenu, cynku i miedzi”.
WIOŚ we Wrocławiu nie stwierdził przekroczenia dopuszczalnych norm dla: chromu, benzo(a)pirenu, cynku i miedzi w wykonywanych badaniach kruszywa. Natomiast parametr benzo(a)piren (BaP) w ogóle nie był badany, gdyż nie wchodził w zakres badań dla kruszywa, zatem zdania są nieprawdziwe i wprowadzają jednocześnie w błąd opinię publiczną.
Komentarz »
W dniu 3 czerwca 2021 roku w artykule pn. „Toksyczne kruszywo użyte do budowy Wschodniej Obwodnicy Wrocławia. DSDiK zaprzecza i podważa zlecone przez mieszkańców badania”, został opublikowany tekst niezgodny z prawdą a następnie powtórzony w artykule z dnia 13 czerwca 2021 r. – zatytułowanym „Budowa Wschodniej Obwodnicy Wrocławia. Dyrekcja Dróg zapewnia, że kruszywo nie jest trujące”.
W odniesieniu do ww. informacji wyjaśniam, że podczas wykonywanych przez inspektorów WIOŚ we Wrocławiu kontroli instalacji do przerobu odpadów żużla pohutniczego w Siechnicach, która produkuje kruszywo budowlane analizowano badania jakości kruszywa budowlanego wykonywane przez jego producenta i nie stwierdzono przekroczeń w zakresie dopuszczalnych parametrów, w tym chromu w kruszywie budowlanym. Również badania kruszywa wykonane przez WIOŚ we Wrocławiu w 2014 r. nie wykazały przekroczenia dopuszczalnego poziomu chromu w wyciągu wodnym z kruszywa budowlanego.
Jednocześnie z badań monitoringowych gleb w województwie dolnośląskim w 2020 roku, wykonanych dla terenów wodonośnych Wrocławia ze szczególnym uwzględnieniem terenu przerobionej hałdy Huty „Siechnice” wynika, iż nie odnotowano przekroczeń metali ciężkich (cynku, ołowiu, kadmu i niklu) oraz chromu. Natomiast w odniesieniu do obowiązującego rozporządzenia stwierdzono przekroczenia zawartości dopuszczalnej benzo(a)pirenu w 3 punktach pomiarowych.
Tym samym zwracam uwagę na fakt, iż autor artykułu zamieścił informację nie pytając WIOŚ we Wrocławiu czy są one zgodne z prawdą, tj.: z wynikami badań etc. A co więcej wcale nie zapytał i nie zwrócił się o informacje do tut. organu w tym zakresie.
Ponadto, w artykule odnajdujemy zapis o treści: „Badania czterech próbek kruszywa przeprowadzone przez atestowane laboratorium wykazały, że poziom chromu przekracza dopuszczalne normy o kilkaset procent. Jak wyjaśnia mieszkaniec Kiełczowa Jarosław Kaciuba, badanie zostało przeprowadzone zgodnie ze sztuką: próbki zostały poprawnie i komisyjnie pobrane przez pracowników laboratorium na terenie budowy, a następnie przebadane. Wszystkie zawierały od 4,7 do 4,9 mg/kg chromu, podczas gdy norma wynosi maksymalnie 0,5 mg/kg”, w którym podano niewłaściwe jednostki, tj.: zamiast mg/l podano mg/kg, co w konsekwencji powoduje błędne, nieprawidłowe wartości – wartości wskazujące na przekroczenie dopuszczanych norm. Wyjaśnić należy, że wartość dopuszczalna metali w kruszywie zgodnie z Krajowa Oceną Techniczną badana jest jako ich wymywalność w roztworze wodnym i określona jako stężenie metali w mg/l zmierzone w wyciągu wodnym sporządzonym w proporcjach 1:10. W przypadku przeliczenia stężeń w wyciągu wodnym (mg/l) na stężenia metali w badanym kruszywie (mg/kg) stosuje się mnożnik 10. Zatem jeżeli w roztworze wodnym jest dopuszczalna wartość 0,5 mg/l to w badanym kruszywie wynosi ona 5 mg/kg. Jeżeli w kruszywie byłoby 4,7-4,9 mg/kg to nie ma przekroczenia wartości dopuszczalnej 0,5 mg/l w wyciągu wodnym (bo jest to 5 mg/kg w kruszywie, z którego ma miejsce wymywanie zanieczyszczeń).
Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo prasowe dziennikarz jest obowiązany zachować szczególną staranność i rzetelność przy zbieraniu i wykorzystaniu materiałów prasowych, zwłaszcza sprawdzić zgodność z prawdą uzyskanych wiadomości lub podać ich źródło.
Mając na uwadze powyższe, autor artykułu nie podał źródła informacji, zatem nie wiadomo skąd pochodzą dane zamieszczone w materiale, które dodatkowo są nieprawdziwe.
Nadmieniam, iż WIOŚ we Wrocławiu odpowiada na zadane pytania dziennikarskie, dotyczy to również pytań zadawanych przez dziennikarzy Gazety Wrocławskiej, co potwierdza korespondencja z dziennikarzami a dokładniej z dziennikarzem, który jest autorem niniejszych artykułów (w odniesieniu do tej sprawy jak i innych realizowanych wcześniej).
Zatem podana przez Państwa nieprawdziwa informacja spowodowała dwukrotne wprowadzenie w błąd opinii publicznej.
Podkreślam, iż podanie ww. informacji przez dziennikarza w opublikowanych materiałach: w dniach 3.06.2021 r. i 13.06.2021 r. pozostają w sprzeczności ze stanem faktycznym, są nieprawdziwe, zamieszczone bez wiedzy i zgody wykonującego badania, jak również bez wskazania źródła tych informacji.
Powyższe może być dowodem braku rzetelności dziennikarskiej.